PRO CivitasBlogNaukaMetoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne – najważniejsze pytania i odpowiedzi
15 min
Nauka
Rozwój osobisty
16.02.2021
Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne - najważniejsze pytania i odpowiedzi - PRO Civitas
Metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne to jedna z metod terapeutycznych. Dla jakich dzieci jest przeznaczona? Jakie przynosi efekty i jakie daje korzyści? Czym się różni od innych metod? Jakie cele można dzięki niej osiągnąć? Na czym polega i jakie ćwiczenia zawiera? O tym wszystkim dowiesz się z poniższego wpisu z najważniejszymi pytaniami i odpowiedziami na nie dotyczącymi tej metody.
Czym jest Metoda Ruchu Rozwijającego?
Metoda Ruchu Rozwijającego ma za zadanie zaspokojenie naturalnych potrzeb dziecka, dotyczących kontaktów z dorosłymi. Ruch rozwijający pochodzi ze szkoły Rudolfa Labana oraz z naturalnych zabaw rodziców z małymi dziećmi. Jej skuteczność tkwi w naturalności i prostocie. Jest to metoda ogólnorozwojowa, diagnostyczna i terapeutyczna pozwalająca dziecku rozwijać świadomość własnego „ja”.
Metoda Weroniki Sherborne opiera się na wykorzystaniu języka ciała, ruchu człowieka, co daje możliwość porozumienia się z odbiorcą pomimo znaczącej różnicy języka mówionego i/lub poziomu intelektualnego. Ma ona wspomagać i stymulować rozwój dziecka.
Jakie cele można osiągnąć stosując Metodę Ruchu Rozwijającego?
dzieciom nadpobudliwym lub agresywnym pozwala na rozładowanie napięcia w sposób bezpieczny i niedestrukcyjny
w terapii z dziećmi niepełnosprawnymi pozwala rozwijać świadomość własnego ciała i usprawnia ich umiejętności ruchowe
nieśmiałym dzieciom daje natomiast możliwość zdobycia pewności siebie i otwartości
praca w grupie stwarza dzieciom szansę znalezienia się w różnorodnych relacjach z innymi osobami – nauka współdziałania
dzieci uczą się dzielić przestrzeń z innymi ludźmi i nawiązywać z nimi bliskiego kontaktu – relacji z drugą osobą
wyrażanie ekspresji
Czym się różni MRR od innych metod terapeutycznych?
Metoda Weroniki Sherborne – w odróżnieniu od metod rehabilitacji ruchowej koncentruje się przede wszystkim na kontakcie z innymi osobami, komunikacji pozawerbalnej oraz aspekcie terapeutycznym, którego podstawą jest ruch
jest również szeroko wykorzystywana w pracy z dziećmi bez dysfunkcji rozwojowych
zabawy metodą Ruchu Rozwijającego dają wiele radości i zadowolenia, co w innych często bolesnych i niewygodnych metodach jest wyróżnikiem
dziecko wykonuje ćwiczenia wraz z rodzicem, który bierze czynny udział w terapii
Ćwiczenia można podzielić na trzy grupy:
I ćwiczenia „z”, gdy dzieci są bierne (np. masowanie dzieci, przytulanie, toczenie)
II ćwiczenia „przeciwko”, aktywnie dziecko stawia opór (np. „paczka”, „więzienie”, przepychanie, opieranie się plecami)
III ćwiczenia „razem”, gdy obie strony robią to samo (np. wahadło, samochodzik, ćwiczenia z chustą edukacyjną)
Ćwiczenia te są szczególnie wskazane, gdyż nie wymagają od ucznia ukierunkowanej aktywności własnej, która często przekracza możliwości rozwojowe osób głęboko upośledzonych umysłowo. W tych ćwiczeniach dziecko jest bierne, stroną aktywną jest tu partner (rodzic). Bliski kontakt ciała dziecka z podłogą daje mu poczucie bezpieczeństwa. Wykonując ćwiczenia nauczyciel przechodzi stopniowo od ćwiczeń wymagających całkowitej styczności ciała z podłożem do tych, w których stopniowo zmniejsza się ten kontakt. Ćwiczenia w prosty sposób przekazują dziecku wiedzę o budowie jego ciała. Uczenie się własnego ciała w metodzie Weronik Sherborne odbywa się bezpośrednim doświadczeniem.
Druga kategoria ruchu wyróżniona przez Weronikę Sherborne jest to ruch kształtujący związek dziecka z otoczeniem fizycznym. Ćwiczenia te mają na celu rozwinięcie umiejętności poznawania najbliższego otoczenia na większym terenie, na którym dziecko może się zetknąć z różnymi przedmiotami, np. meblami czy dywanem lub z innymi ludźmi. Ta grupa ćwiczeń jest mniej wykorzystywana w stymulowaniu rozwoju dziecka z głębszym upośledzeniem, gdyż wymaga ukierunkowanej aktywności własnej, co czasem przekracza możliwości ucznia.
Trzecią grupą są ćwiczenia prowadzące do wytworzenia się związku i relacji z innymi ludźmi. Ćwiczenia te umożliwiają spontaniczne nawiązanie kontaktu z drugim człowiekiem. Zabawy w Metodzie Ruchu Rozwijającego zapewniają optymalne warunki do nawiązania kontaktu. Wpływa na to pozytywnie: zaspokojenie potrzeby bezpieczeństwa, relaks, przyjazna atmosfera oraz możliwości decydowania o swojej aktywności przez dziecko.
Zapraszamy na szkolenie z Dariuszem Okrzesikiem, specjalistą z zakresu Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne już 27 i 28 lutego w Kielcach